बसन्त रितुको यो मौसममा फेरी एकपटक लाङ्टाङ घुम्न बिदेशीको ओहिरो लागिरहेको बेला हिमाल छेउ मात्र होइन रसुवा सदरमुकाम पुग्ने बाटो पहिरोले बन्द छ ।
अब खुल्ने खुल्ने बेला भो त्यो बाटो , जहाँ मुलखर्कको पहिरो र राम्चेको पहिरोले गतिलो दोस्ती गरेको हुँदा दस किलोमिटरको सडक हिडनुको बिकल्प देखिदैन । अब यसबाट देशको पर्यटन क्षेत्रलाई पुग्ने नोक्सानी जसमा लाङ्टाङ, गोसाइकुण्ड, तातोपानी, चन्दनबारिको चिज लगायतलाई पर्ने असरले पनि राजास्वमा पार्ने घाटालाई दर्साइरहेको होला ।
सयौ दिनसम्म पनि बर्शेनी सदरमुकामको बाटो अवरुद्द हुने चलन धेरै भाईसक्यो , अब नयाँ नेपालको खाका कोर्नेहरुले रसुवाको बाटोबाट नेपालको मुहार फेर्ने दिन बनाउन अबेर नगरे पो रमाइलो हुने थियो कि ?
गोसाइकुन्डबाट जनै पुर्णिमाको दिन फर्किदा देखिएको कुन्डतिर लर्किएको लस्कर , लाग्यो पुरै गाउ उठेर आयो !
"लौरिबिनायक पुग्ने ठाडो उकालो : अहिले नै लेक लाग्दैन !"
बुद्द मन्दिर , अब ४ हजार मिटर यात्रा सुरु होला जस्तो छ
केही क्षण बिश्राम गर्ने कि ?
यो गन्तब्य गोसाइकुण्ड पुग्न अझै बाँकी नै छ !
अब सास फेर्न पनि गाह्रो होला जस्तो छ , माने समुद्र सतह बाट ४ हजार भन्दा बढी भईसक्यो , लसुन चबाउदै लेक छल्नु पर्ला जस्तो छ ।
सलाम अमरसिँह थापा ।
बल्ल आइपुगियो धर्म कमाउने ठाउँ , बम्भोले !
मौसम सफा हुँदा त गोसाइकुण्ड आकाशको ऐना नै हुने रछ नि त हौ !
लौरिबिनायक बाट देखिएको हिमलहर !
सफा आकास भएकै बेला फर्कनु पर्ला जस्तो छ , नत्र फेरी पानी मा भिजिएला .
