Pages

Sunday, July 20, 2008

लाङ्टाङ सर्किटको थकाई बिर्सदै !

माथिको तस्बिरमा देखिएको उचाई संसारको अग्लो उचाइ हो , जसमा पुगेर फर्केपछीको अनुभव पहिलो महिला पत्रकारको रुपमा हिमाल खबर पत्रीकामा सैलीको सैलिमै पढिएको पनि हो । यसै मेसोमा समिटर सैलीको बारेमा एक ब्लगमा यस्तो लेखिएको छ (बाकी ---)
गन्तब्य पुग्नु अघिको थकाई अनी पुग्ने पुग्ने बेलाको चनाखोपन र सुस्केरा हाल्दै हाल्दै एकाएक हिमालै हिमालले घेरिएको उपत्यका पुगिसकेपछि को आनन्द सम्झिदा खेरी त्यती बेलाको थकाई याद आउन गाह्रो पर्छ । जुन लाईभ नै रमाइलो हुन्छ ।

शायद ट्रेक्किङ इन माउण्टेन कुनै फिल्म हेरेजस्तो वा तस्बिरमा देखिएको रोमान्चकता भन्दा कैयौ गुणा उत्साही हुन्छ नै ।

बाटोमा देखिने हिमाल जत्रै ढुङ्गाहरु , ढुङ्गा भित्र बनेका घरहरु, सेताम्ये हिउले ढाकिएका हिमालबाट आएको चिसो स्याठ अनी बाटोमा भेटिने पदयात्रीका हाइ हेल्लो नमस्कारहरु , तातो चिया , मुस्ताङ कफी , तिब्बतइयन ब्रेड , आलु-साग मिसिने दैनिक खाना र शरीरको घटदो-बढदो तापक्रमको सामन्जस्यता मिलाउनु पर्ने कारणले पनि हिमाल हेर्ने ठाउँ पुग्ने कल्पना आँफैमा एउटा ठुलो योजना हो।

अझ हिमाल चढने सपना देख्ने हरुलाई झन कती गाह्रो पर्ला , चुचुरो चुम्न ? अनुमान गर्न गाह्रो छ, उनिहरुको सैली ! त्यो पनि एभरेष्टको आधा उचाई भन्दा अझै कममा एक दिन लाएर हिंडेर पुगिने ठाउको बारेमा दिक्क लाउने गफ दिईरहदो रछ भनेर भन्लान , यदी कुनै एभरेष्ट समिटर जोर्नालिष्टले यो पढेर क्रिटिक गर्ने समय मिल्यो भने !!!

हरियो बेसीमा !

बर्षायामको यो मौसममा हरियाली पनि बढीरहेको छ ।डाडाकाडाहरु मात्रमा हरियाली होइन , मौसम पनि मुडमा छ कि भनेर हेर्दा खोलामा पानीको लहर बढेको छ ।
अनी फेरी डाडाबाट हेर्दा खोला र स्याफ्रुबेसी बजार उस्तै उस्तै घुमाउरो भएर पनि होला, सँगै आलोपालो ठाउँ सर्ने जस्तो देखिन्छ ।
१६ किलोमिटरको उत्तरी तिब्यात चिन रशुवागढि नाका हुँदै केरुङसँग सन् २०१० को अन्त्य सम्ममा जोडीने तरखरमा रहेको यो बेसिको दोभान छेउ बसेर हेर्दा लाग्दैन कि , लाङ्टाङ र भोटेकोशी जस्ता ठुला खोलाहरु मिसिएर एकै छिनमा त्रिसुली नमाकरण भई गल्छी ( काठमाडौं-हेटौंडा बाटोको ४७ किलो मिटर खन्ड ) पुग्दा कम्तिमा पनि सय किलोमिटरको यात्रा यहाँबाट सोझै पार भईसकेको छ । अनी गल्छिबाट अर्को दुई सय किलोमिटर वरै सुक्खा बन्दरगाह बिरगन्ज लम्पसार परेर सुतिरहेको किन नहोस् , त्यो त प्रतिक्षामा होला अर्को छोटो लिङ्क तिब्यतको ।


Sunday, July 13, 2008

बादलमा लुक्दै केन्जिङ गाउ !

केही महिना अघिको लाङ्टाङ हिमाल छेउमा बादल लागेको बेलाको यो केन्जिङ गाउको तस्बिर देख्दा लाग्छ , हिमाल मिस भो ! अनी , खाली यत्रो दु:ख गरेर दिनभरको ट्रेक्किङ गरेर त्यहा पुग्ने साथीहरुलाई अली अली त बोर भो नै होला । हिउलाई बादलले छेकेको जस्तै , संबिधान सभा लाई सभा बहिस्कारको राजनीतिले घुम्टो ओडाएको जस्तो !! शायद यस्तो लाग्छ , नियम जसले बनाउने हो उसैले नै सुरुमा मिच्छ ! हिउ बनाउने पनि बादलमै पानीको थोपा बोकेर हो , अनी त्यसलाई छेक्ने उसको अधिकार जस्तै । बढी गफ दिए जस्तो भो कि !!!

Wednesday, July 2, 2008

फेरी लाङ्टाङको होहल्ला नै !

दिक्क लागेर आउछ कि राजनितिक सहमती भएन भनेको सुन्दा , त्यसो त राष्ट्रपती पनि यतै हिउको बनाइदिने हो कि सेरेमोनिएल, पावरलेस !!
अनी फेरी देशले निकास नभेटेको बेला खाली समाचारमा ३ वा ४ दलहरु सहमतिको नजिकै पुगेको गफ सुन्दा सुन्दा वाक्क हुँदा पनि एकै छिन त्यो पट्यारलाग्दो तितो सत्यबाट टाढा कतै पुग्न मन लाग्न सक्छ नि सबैलाई । अनी दिनभरी शान्त कुनै अर्को उपत्यका केन्जिङ कै सुन्दर द्रिश्य हेरिरहदा पनि लाग्छ समाचार नसुनिएको खुशीमा आँफै बार्दलीबाट लाङ्टाङ हिमाल हेर्दै होहल्ला गरु जस्तो ।



Tuesday, July 1, 2008

हिमाल हेर्ने मन !

एकै दिन ५ दर्जन भन्दा बढी सगरमाथा चढेको सुनेपछी लाग्यो धेरै नेपालीहरु पनि हिमालसँग हिमचिम बढाउन थालेका छन । विश्वको अग्लो चुचुरो चुमेर केही समय अघी समाबेशी महिला टोली फिर्ता भएपछी त हिमाल टाढाको बिषय रहेन , यो त राजनीति जस्तै चियाको गफमा समेत चर्चा हुनथालेको छ ।

तर लाङ्टाङ हिमाल कुन सिजनमा जाने हो , त्यो बुझ्यो भने तपाईं पनि सिधै हिमाल छेउमा उभिन बेर छैन ! नत्र बादल लागेको मौसम र छेकिने पहाडहरुले तपाईंलाई हिउदेखी टाढै-टाढै राख्न खोज्छन नि !

भेडाको उनजस्तो !

यो ब्लगको शिर्षक अनुसारको तस्बीर खोज्दा खोज्दै कतै यो भेटियो । ओहो !! आकाशबाट त केही उडेर आएको छैन , तर भुइमा भने छ है । आकाशबाट के उडी आयो भेडाको जुनजस्तो, मायाको फोटो म खिची लान्छु पुर्णेको जुन जस्तो !!

खै बाटो : खोलाले बगायो !!!

रसुवाको सदरमुकाम धुन्चे पुग्ने बाटो राम्चेमा गएको पहिरोले गर्दा देखिएको तस्बिरमा झै पुरै बगाउदा अवरुद्द भए पनि हाल काम चलाऊ छ । बाटो देख्दा एउटा कबिता याद आयो ।खै बाटो ? , पहिरोले लाग्यो । खै पहिरो ? , खोलाले बगायो । खै खोला ?, सुक्यो !!!

सदरमुकामको बाटो बन्द हुनसक्ने !

पहिरोले रसुवाको सदरमुकाम धुन्चे पुग्ने कच्ची बाटो अब १-२ हप्ता भित्र बन्द हुने देखिएको छ , र ठुलो पानी पर्‍यो भने पुरै सडक नै हराउनेछ ।
बिशेषगरी राम्चे, मुलखर्क , ठाडेको सक्तिसाली पहिरोको कारणबाट केही दिनयता बाटो खुल्दै बन्द हुँदै आइरहेको छ । शायद पक्कै पनि बाटो बन्द भए पनि एउटा आशा के पनि छ भने ए डि बि ले गल्छी देखी स्याफ्रुबेसी सम्म को झन्डै ९० किलोमिटर पिच बाटो बनाउने अन्तिम तयारीमा रहेको छ । यस्तै रसुवागढी-स्याफ्रुबेसीको १६ किलोमिटरको बाटो बन्न सुरु भईसकेको छ । बाटो बन्दै गर्दा रसुवागढिको पुरानो ऐतिहासिक किल्ला क्षेत्रमा रहेको पुरातत्वको सँरक्षण गर्ने कुरामा भने सरकारको त्यती ध्यान नपुगेको हो कि ?