नेपाल आउन खोज्नेहरूको चासो दिनहुँ बढ्दो छ । यहाँका अधिकांश होटलको ब्लक बुकिङ उच्च छ भने अधिकांश विमान कम्पनीले आउँदो केही महिनाका लागि टिकट बिक्री गरिसकेका छन् । पर्यटकीय याम नजिकिए पनि व्यवसायी भने खुसी छैनन् । किनभने नेपाल आउनेले सिटै पाउँदैन । पाइए पनि विदेशका उत्तिकै दूरीभन्दा उच्च भाडा तिर्नुपर्ने बाध्यता छ ।
अन्य मुलुकबाट नयाँ विमान कम्पनीले उडान गरे पनि युरोपबाट सीधा सम्पर्क स्थापिन हुनसकेको छैन । शान्ति स्थापनापछिको उत्साहपूर्ण वातावरणमा यो वर्ष उच्चदरले पर्यटक बढ्ने आशा गरिएकोमा टिकट अभाव र चर्को मूल्य प्रमुख समस्या देखिएको छ । काठमाडौंबाट सवा घन्टा उडान दूरीका भारतमा संसारभरका विमान कम्पनी आइरहेका छन् भने भारतकै विमान कम्पनीले पनि बाँकी विश्वमा उपस्थिति जनाइरहेका छन् । त्यसले भारत र बाँकी विश्वबीचको हवाईयात्रा सहज र सस्तो बनाएको छ । विमान कम्पनीहरूबीचको प्रतिस्पर्धाले भाडा निकै कम छ । पर्यटकीय प्याकेज पनि सस्तो बन्दै गएको छ ।
पर्यटकलाई कुनै गन्तव्य मन पर्यो भने उसका लागि पहुँच र हवाई मूल्य पहिलो निणर्ायक तत्त्व बन्ने गर्छ । किनभने यात्राको सबैभन्दा महँगो पक्ष यही हो । हवाई भाडा सस्तो भएका गन्तव्यले बढी पर्यटक आकषिर्त गरिरहेका छन् । नेपालमा भने राष्ट्रिय ध्वजावाहक नेपाल वायु सेवा निगम झन कमजोर भएको र निजी क्षेत्र आउन नसकेकाले यसको उल्टो स्थिति देखिएको छ ।
भारतबाट ३ देखि ४ घन्टाको उडान दूरीमा रहेका थाइल्यान्ड र मलेसिया घुमेर आउन पुग्ने रकम सवा घन्टाको दूरीमा रहेको नेपाल आउन र जानमात्र तिनुपर्छ । युरोप र अमेरिकाबाट नेपाल आउँदा भारत पुग्नभन्दा झन्डै दोब्बर मूल्य तिर्नुपर्ने अवस्था छ । केही सीमित विमान कम्पनीले नेपालमा एकाधिकार जमाएका छन् जसले गर्दा भाडा बढी छ । हवाई भाडा कम भएपछि पर्यटकीय प्याकेज सस्तो हुन्छ । मलेसियाले २४ हजार रुपैयाँमा भारतीयहरूका लागि २ रात ३ दिनको प्याकेज उपलब्ध गराएको छ । बि्रटिस एयरवेज, जेटलगायतबाट युरोप जाने यस्तो प्याकेज ३५ हजार रुपैयाँसम्ममा पाइन्छ ।
धेरै विमान कम्पनीको आवागमनले भारत र बाँकी विश्वबीच सेवा बढेको मात्र होइन हवाई भाडा पनि उल्लेख्यरूपमा घट्दै गएको छ । प्याकेज बनाउन निणर्ायक भूमिका विमान कम्पनीको हुन्छ । भारतीय र भारत आएका पर्यटक चाहेर पनि नेपाल आउन सक्ने अवस्था छैन । त्यति रकम तिर्छुभन्दा पनि टिकट पाउन मुस्किल छ । यससँगै नेपाल महँगो गन्तव्यमा परिणत हुँदै गएको छ । अन्तर्राष्ट्रिय उडानको अनुमति पाएका नेकोन एयर, एयर नेपाल इन्टरनेसनल, कस्मिक एयरलगायत असफल भए भने केहीले उडानै नगरी लाइसेन्स ओगटेर बसेका छन् । यस्तो अवस्थामा सरकारले निगम सुधार र निजी क्षेत्रलाई एकसाथ अघि बढाउनु पर्छ । त्यसबाहेक विदेशी विमान कम्पनीलाई पनि लागत घटाउन सघाउनु पर्छ ।
नेपालमा हवाई इन्धनको मूल्य छिमेकी सबै मुलुकभन्दा बढी छ । यस्तो अवस्थामा नयाँ विदेशी कम्पनीहरूलाई ल्यान्डिङ पार्किङ र ग्राउन्ड ह्यान्डलिङमा २५ प्रतिशत छुट दिने पर्यटन मन्त्रालयको निर्णय स्वागतयोग्य छ । त्यसैले हवाई पहुँच दुर्लभ र महँगो बन्दै गएको नेपाललाई बाहिरी विश्वसँग जोड्न अबेर गर्नु हुँदैन । जसले बनाउने हो पर्यटकीय प्याकेज सस्तो बनाओस् । नत्र शान्ति स्थापना भए पनि पर्यटनबाट लाभ लिने चाहना सपनाभन्दा माथि आउन सक्ने छैन ।
श्रोत : सम्पादकिय , कान्तिपुर दैनिक, २३ भाद्र
यो हिउदको बेलाको पुरानो तस्बिरमा देखिएको लाङ्टाङ्को भ्यु हेर्न जोडी बाधेर जान कसलाई मन नलाग्ला त ! नेपालको सवभन्दा सस्तो र छोटो पर्यटकीय रुट , बिदेशीको लागि रु १,००० मात्र, नेपालीको लागि निशुल्क । 
हुनत अरुले किन प्रशान्तको माया गरे तर मैले भने यो घना तामाङ गाउको सोझो 'आले' अर्थात दाजुभाई सम्झेर पनि उसको पक्षमा उभिए । केहि तामाङ साथीहरुले जितेपछि मिठाई खुवाए, यस्तो लाग्यो कि आफै एक आईडल भएजस्तो। 
सुनेको मात्र हो, रसुवाको पुरानो सदरमुकाम हो स्याफ्रु । तर पछि काठमाण्डौसँगको दुरी बढी भएकोले यसलाई धुन्चे सारियो रे । दुई ठुला खोलाको सँगमस्थल स्याफ्रु अब आफैमा चौडाहुने तर्खरमा छ । चीन पुग्न १६ कि मी को बाटो यहाबाट खुल्ने तयारी छदैछ भने लाङ्टाङ् हिमाल, गणेश हिमाल र गोसाईकुण्ड जाने यो त्रिकोणमा उभिएर तपाई यसलाई काठमाण्डौको तिनकुनेसँग दाज्दा फरक त महशुस गर्नु हुने नै छ ।
१७१ दिन सरकारमा बसेको अनुभवपछि माओबादी पुन्: बाहिरीएर आन्दोलनको मुढमा गएका छन । झण्डै १४ हजार मान्छेको बलिदानपछि आएको शान्तिको यो झिनो आशामा जाडो सुरु नहुदै तुसारापात लाग्न सुरु भएको महसुश भएको छ । चुनाव पछि शान्तिको रट लाउनु पर्ने बेला अब हामी कता भासिने हौ त ! माओबादीले सँबिधानसभाको चुनावमा भाग लिएर शान्तिको आशा जगाईदिए भने , त्यो भन्दा दर्हो प्रतिपक्ष अरु हुन सक्दैन , राष्ट्रिय सुरक्षाको खातिर पनि।
खोकीको औषधि बोझोको लटरम्म झाङ् रहेको यो कुण्ड वरिपरि पुग्न गणेश हिमाल जाने त्रिसुलिबाट सोमदाङ् कच्चि सडकको ७४ कि मी अघिको गत्लाङ् गा बि स छेउ पुग्नु पर्छ ।
स्याउको बारी छेउमै रहेकोले पनि काठमाण्डौसँगको यसको सोझो सम्पर्क लगभग १५० कि मी भन्दा कम छ । सस्तो, मिठो स्याउचाहि रुखै चढेर खान पाइयो भने तपाईलाई के को चिन्ता नि ?!!
चिज कारखानामा होइन् कि बाटोमा लडाएर राखिएको यो चिजको नाम नै चिज हो। दैनिक २०० के जी उत्पादन गर्ने चन्दनबारीको झन्डै ३० बर्ष पुरानो चिज कारखाना हुदै धुन्चेबाट राजधानी पुग्ने ११३ कि मी को सडक खण्डको मुलखर्कमा पहिरो गएकोले भने चिजले पनि भरियाको भारी बन्नुपर्यो । सदरमुकामको बाटो बन्द हुदा पनि सुतिरहेको देशलाई यो चिजले के जगाउन सक्ला त ?
यो तस्बिर मैले कुनै बाध्यताले खिचेको होइन, र कुनै मौका पर्खेर पनि होइन । तर मान्छेको जिवनमा यस्ता क्षणहरु पनि आउने रहेछन कि समयको एक पल वा मुडमा क्यामराको लेन्स आफै खुल्दो रहेछ ।
काठमाण्ड़ौं, भदौ २५ - उद्योग, वाणिज्य तथा आपूर्तिमन्त्री राजेन्द्र महतोले चीनसँगको व्यापारलाई सहज बनाउन सीमा पूर्वाधार निर्माणमा सहयोग गर्न आग्रह गरेका छन् ।
नेपाल आउन खोज्नेहरूको चासो दिनहुँ बढ्दो छ । यहाँका अधिकांश होटलको ब्लक बुकिङ उच्च छ भने अधिकांश विमान कम्पनीले आउँदो केही महिनाका लागि टिकट बिक्री गरिसकेका छन् । पर्यटकीय याम नजिकिए पनि व्यवसायी भने खुसी छैनन् । किनभने नेपाल आउनेले सिटै पाउँदैन । पाइए पनि विदेशका उत्तिकै दूरीभन्दा उच्च भाडा तिर्नुपर्ने बाध्यता छ ।
देशले काचुली फेर्न आटेको बेला अब दुर्गम ठाउहरु पनि सुगम हुने दौडाहामा जाने बेला भएको छ । सँघियताको नाराले राजधानीको अधिकार यस्तै खोला नालाको छेउतिर बाडदा बागमतिलाई त्यति धेरै बोझ पर्ने थिएन् कि ?
रसुवाको अर्को बिशेषतामा यहाको लोकप्रिय स्याउ पनि हो । आजै पनि ब्रिद्दिमको रु ५०। के जी को मिठो स्याउ खाइयो । यो तस्बिरमा देखिएको स्याउ पार्वतिकुण्ड, गत्लाङको हो । कतै तपाई पनि चाख्ने कि, दशैको मुखमा?
